بررسی ارتباط بین صفات شخصیتی با میزان شیوع افکار خودکشی در سربازان ارتش

مقدمه: خودکشی در بین سربازان تصادفی نیست و در نتیجه جریانی از افکار، اندیشه‌ها، موقعیت‌ها و روابط بین فردی رخ می‌دهد. یکی از رفتارهای خودکشی گرا، افکار خودکشی است که پیش بینی کننده مهمی در خودکشی کامل است. هدف: هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین صفات شخصیتی با میزان شیوع افکار خودکشی در سربازان بود. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود و جامعه آماری پژوهش، شامل 88 نفر از سربازان مشغول به خدمت در سال 1396 در یک پادگان منتخب بودند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها شامل پرسشنامه ویژگی‌های دموگرافیک، پرسشنامه ویژگی‌های شخصیتی نئو، پرسشنامه مقیاس افکار خودکشی بک و پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ بودند. به منظور برآورد اعتبار مقیاس پرسشنامه‌ها از دو روش آلفای کرونباخ و دو نیمه کردن استفاده گردید. برای آنالیز داده‌ها از آمار توصیفی (جدول فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون) استفاده شد. یافته‌ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که مقیاس افکار خودکشی بک و پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ قادر به تشخیص افکار خودکشی در سربازان می‌باشد و مشخص گردید که روایی هم زمان مقیاس افکار خودکشی بک با صفات شخصیتی و پرسشنامه سلامت عمومی دارای همبستگی معناداری می‌باشد، به طوری که ضریب همبستگی بین روان رنجورخویی با مقیاس خودکشی بک 65/0‌R= و در سطح معناداری 001/0 P= است، در حالی که همبستگی و معناداری مقیاس خودکشی بک با گشودگی 24/0- R=، 018/0 P=، برون گرایی 52/0- R=، 002/0 P=، با وجدان بودن 43/0- R=، 013/0 P=، موافق بودن 58/0- R=، 001/0 P= می‌باشد؛ همچنین همبستگی منفی میان مقیاس افکار خودکشی بک با پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ با مقدار 57/0- R= و سطح معناداری 014/0 P= رویت شد. بحث و نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که با افزایش روان رنجورخویی، میزان افکار خودکشی افزایش می‌یابد و با افزایش سلامت عمومی، گشودگی، برون گرایی، با وجدان بودن و موافق بودن نیز مقیاس خودکشی کاهش می‌یابد؛ صفات شخصیتی مثبت و سلامت عمومی بالا، باعث بهبود افکار و ویژگی‌های شخصیتی منفی می‌شوند و همچنین برخورداری از سلامت عمومی پایین، تأثیر مستقیمی بر افکار خودکشی دارد. با توجه به عوامل زمینه ساز به دست آمده، بایستی افراد در بدو ورود به محیط‌های نظامی، به صورت دوره‌ای و منظم مورد بررسی قرار گیرند و مداخلات مناسب پیشگیری از خودکشی از قبیل آموزش، مشاوره و روان درمانی برای آنان انجام شود.